In mijn werk als predikant mag ik soms een tijdje met mensen mee-op-lopen. Dat kan op hele mooie momenten in het leven, zoals wanneer mensen gaan trouwen of samenwonen, als een kind geboren wordt, als een kind gedoopt wordt en noem maar op. Het kan ook op momenten dat het leven van een mens op haar grondvesten schudt: bij verlies van een baan of inkomen, bij een scheiding, bij ziekte of bij overlijden. Ik ervaar het als dankbaar werk dat ik dan een tijdje mee-op mag lopen met mensen.

We leven in een tijd waarin het belangrijk wordt gevonden dat je jezelf bent, dat je jezelf onderscheidt van een ander. Tegenstellingen tussen mensen en groepen worden soms snel uitvergroot. We nemen standpunten in. Dat er heel veel is dat ons verbindt, verliezen we daardoor gemakkelijk uit het oog.

Daar is geen makkelijke oplossing voor. De kerk heeft die oplossing ook niet. De kerk is een plek waar we ons leven mogen verbinden met God. Soms vol overtuiging, soms meer aarzelend. Het één is niet beter dan het ander. God wil zich in elk geval verbinden met ons leven. De kerk wil ook een oefenplaats zijn waar we onszelf en elkaar oefenen in het omgaan met en uithouden bij onze verschillen. Waar we elkaar vasthouden ondanks onze verschillen. Veelkleurig noemen we dat wel.

Te midden van alle vragen en onzekerheden vandaag, maar ook te midden van alle mooie dingen vandaag, loop ik graag een stukje mee-op, hoor ik graag wat jou drijft in jouw leven.

ds. Hedy Cappon